معنی گوهر افشاندن در لغت نامه دهخدا

گوهر پاشیدن. فروریختن گوهر بر کسی یا بر چیزی. پخش کردن گوهر:، جهان آفرین را همی خواندند، بر آن موبدان گوهر افشاندند.، فردوسی.، مرا مشتری هست گوهرشناس، همان گوهر افشاندن بی قیاس.، نظامی

معنی گوهر افشاندن - جستجوی لغت در جدول جو

گوهر افشاندن(سَ دَ وَ دَ)

لغت نامه دهخدا

گوهر افشاندن

فرهنگ لغت هوشیار

گوهر فشاندن

(سَ دَ دَ)

پراکندن گوهر. در پاشیدن. ریختن و نثار کردن جواهر، بخشش های شایان کردن. کرم و سخاوت نمایان کردن، باران باریدن از ابر، سخن های نادره و بلیغ و فصیح گفتن، کلمات رسا و بلیغ نوشتن. رجوع به گوهر افشاندن شود

لغت نامه دهخدا

گهر افشاندن

(سَ رِ فَ لَ / لِ چَ کَ دَ)

مخفف گوهر افشاندن. رجوع به ذیل همین کلمه شود

لغت نامه دهخدا

گوهر نشاندن

(سَ رِ رَ سَ تَ)

ترصیع. رجوع به ترصیع شود

لغت نامه دهخدا

گهر فشاندن

(سَ کَ دَ)

مخفف گوهر فشاندن. رجوع به همین کلمه شود

لغت نامه دهخدا

گوهر فشاندن

فرو ریختن گوهر نثار کردن جواهر: جهان آفرین را همی خواندند بران موبدان گوهر افشاندند

فرهنگ لغت هوشیار

گهر افشاندن

فرو ریختن گوهر نثار کردن جواهر: جهان آفرین را همی خواندند بران موبدان گوهر افشاندند

فرهنگ لغت هوشیار

گوهر افشانی

عمل گوهر افشاندن

فرهنگ لغت هوشیار

گوهر نشاندن

جای دادن گوهر بر چیزی (چون انگشتری) ترصیع

فرهنگ لغت هوشیار

گوهر افشان

نثار کننده گوهر: نثره به نثار گوهر افشان طرفه طرفی دگر زرافشان. (نظامی)، فصیح و بلیغ: زبان گوهر افشان که ترجمان ملهم اقبال بود برگشاد، گوهر افشانی: شه از گوهر افشان آن کان گنج ز گوهر بر آمودن آمد برنج. (نظامی)

فرهنگ لغت هوشیار

گهر فشاندن

فرو ریختن گوهر نثار کردن جواهر: جهان آفرین را همی خواندند بران موبدان گوهر افشاندند

فرهنگ لغت هوشیار

معنی گوهر افشاندن - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما